⚡ Przepowiednia Jana Pawła Ii Ujawniona

Elżbieta II jest ważną postacią w historii świata. Została królową w wieku 25 lat, a era jej panowania była naznaczona najważniejszymi wydarzeniami XX i początku XXI wieku. Wiadomo, że królowa pozostawiła tajną wiadomość, która może zostać ujawniona dopiero w 2085 roku. O szczegółach poinformowała publikacja Ifl Science. Przypominamy, jak świat przeżywał odejście Jana Pawła II. 30 marca 2005, środa Kilka minut po 11:00 Jan Paweł II pokazuje się w swoim oknie w Pałacu Apostolskim, by pozdrowić pielgrzymów na placu św. Piotra. Nie jest w stanie wydobyć głosu. W milczeniu wykonuje znak krzyża. Współpracownicy Jana Pawła II odczytują tekst pozdrowień dla pielgrzymów po włosku, niemiecku i po polsku. Ostatnia audiencja generalna jest najkrótsza w historii pontyfikatu. Trwa 5 minut. Po południu rzecznik Watykanu Joaquin Navarro-Valls informuje, że rozpoczęto karmienie papieża za pomocą marca 2005, czwartek 21:30. W apartamencie papieża zapala się światło. Lekarze stwierdzają bardzo wysoką gorączkę i gwałtowny spadek ciśnienia krwi, wywołane infekcją dróg moczowych. Aplikują antybiotyki. Ok. 23:00. Joaquin Navarro-Valls informuje, że papież jest pod kontrolą ekipy lekarskiej. Czuje się źle, bardzo źle – alarmuje w nocy włoska agencja ANSA. Na placu św. Piotra zaczynają zbierać się mieszkańcy Rzymu. 1 kwietnia 2005, piątek 7:30. „Stan zdrowia Ojca Świętego jest bardzo poważny” – informuje Joaquin Navarro-Valls. „Uszanowano wolę Ojca Świętego, by pozostał w swym mieszkaniu. Ojciec Święty jest przytomny i spokojny”. 9:30. Polscy biskupi wzywają do modlitwy za papieża. W kościołach spontanicznie gromadzą się ludzie. 12:30. „Ciśnienie jest niestabilne” – głosi kolejny komunikat Watykanu. – Papież jest w pełni świadomy i bardzo pogodny – mówi wzruszony Navarro-Valls. 19:00. „Oddech papieża jest coraz płytszy, odnotowano pogłębiający się spadek ciśnienia krwi, a nerki funkcjonują gorzej” – głosi komunikat Watykanu. 21:00. „Tego wieczoru lub tej nocy Chrystus szeroko otworzy drzwi dla papieża (...)” – mówi papieski wikariusz generalny abp Angelo Comastri. Różaniec na placu św. Piotra odmawia ponad 60 tys. ludzi. Tej nocy w kościołach na całym świecie w intencji Jana Pawła II modlą się tysiące 2 kwietnia 2005 r. 7:30. W obecności papieża odprawiona zostaje msza święta. 12:00. „Od świtu zaczęła się stopniowa utrata przytomności” – informuje rzecznik Watykanu. Ujawnia, że poprzedniego wieczora, kiedy powiedziano Janowi Pawłowi II, że na placu św. Piotra modli się za niego młodzież, ten odpowiedział: „Szukałem was, teraz przyszliście do mnie i za to wam dziękuję”. Navarro-Valls zaznacza, że „zdanie to z pewnym trudem odtworzono ze słów, które wymówił kilkakrotnie”. Agencja włoskiego episkopatu SIR informuje, że Jan Paweł II pożegnał się z najbliższymi współpracownikami. 19:25. „Stan zdrowia Ojca Świętego jest nadal bardzo ciężki. Przed południem dostał wysokiej gorączki. Na pytania odpowiada poprawnie” – głosi komunikat o stanie zdrowia papieża. 20:00. W pokoju Ojca Świętego rozpoczyna się msza św. w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego pod przewodnictwem arcybiskupa Stanisława Dziwisza. Jan Paweł II przyjmuje wiatyk. 21:37. Jan Paweł II umiera. Kilkadziesiąt tysięcy wiernych odmawiających różaniec na placu św. Piotra słyszy dzwon Bazyliki św. Piotra. „O godzinie 21:37 nasz Ojciec Święty powrócił do domu Ojca” – ogłasza arcybiskup Leonardo Sandri. Jak donoszą agencje, tuż przed śmiercią Jan Paweł II był przytomny. Ostatnim słowem, które wypowiedział, było „Amen”.Niedziela, 3 kwietnia 2005 r. (Święto Miłosierdzia Bożego ustanowione przez Papieża) 10:30. 100 tys. wiernych, w tym władze Włoch, gromadzi się przed bazyliką watykańską, by uczestniczyć w mszy za duszę Jana Pawła II. Odprawia ją kardynał Angelo Sodano, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej. „Anioł Pana przeszedł przez III piętro Pałacu Apostolskiego i zbliżył się do wiernego sługi Boga” – mówi wzruszony o śmierci Papieża. 13:00. Zwłoki Jana Pawła II zostają przeniesione do Sali Klementyńskiej. Papież leży na katafalku w szatach pontyfikalnych, w miejscu, gdzie w czasie audiencji zawsze stał jego fotel. Hołd zmarłemu oddają kardynałowie, biskupi, pracownicy kurii rzymskiej, najbliżsi współpracownicy oraz politycy. Na placu św. Piotra modlą się tysiące wiernych. 15:00. Ponad 150 tys. Polaków uczestniczy w mszy św. na placu Piłsudskiego w Warszawie. W Eucharystii w Łagiewnikach uczestniczy ponad 100 tys. osób. Przewodniczy jej kardynał Franciszek Macharski. Na Jasną Górę przybywa 70 tys. wiernych. 18:00. Renato Buzzonetti, osobisty lekarz papieża, wydaje komunikat: „Przyczyną zgonu papieża Jana Pawła II był wstrząs septyczny i nieodwracalna zapaść krążeniowo-oddechowa. Śmierć została stwierdzona na podstawie specjalnego, 20-minutowego zapisu EKG”.Poniedziałek, 4 kwietnia 2005 r. 10:00. Kolegium Kardynalskie ogłasza pierwszą decyzję: pogrzeb papieża odbędzie się w Watykanie 8 kwietnia o godz. 10:00. Jan Paweł II zostanie pochowany w krypcie Bazyliki św. Piotra. W ten sposób ucięte zostają spekulacje, iż Papież-Polak miałby być pochowany w swojej ojczyźnie. 17:00. Ciało Jana Pawła II w uroczystym kondukcie, w obecności tysięcy wiernych, zostaje przeniesione z Sali Klementyńskiej do Bazyliki św. Piotra. 18:00. Wierni ustawiają się w długiej kolejce przed bazyliką, by oddać hołd papieżowi. Do kraju z wizyty duszpasterskiej w Argentynie wraca prymas Józef Glemp. Jego nieobecność w Polsce w czasie ostatnich dni budzi kontrowersje. Timothy Garton Ash, historyk brytyjski: „Papież uczynił świat swoją parafią”.Wtorek, 5 kwietnia 2005 r. 8:00. Pierwsi wierni pojawiają się na placu Piłsudskiego w Warszawie, by wziąć udział w narodowej mszy za papieża. 17:00. Ćwierć miliona Polaków modli się za Jana Pawła II na placu Piłsudskiego. „Dziękuję, żeście przyszli, bracia i siostry, dziękuję za to zdumiewające świadectwo Warszawy i Polski. Naród, który się modli, staje się innym narodem” – mówi przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Józef Michalik. W Watykanie w kolejce do Bazyliki św. Piotra stoi się 4–5 godzin, by przez kilkanaście sekund móc oddać hołd papieżowi. Od wystawienia ciała Jana Pawła II świątynię odwiedził milion wiernych. Rzymianie rozdają przybyszom herbatę i 6 kwietnia 2005 r. Osobisty lekarz papieża dr Buzzonetti dla „La Repubbliki”: „Momentami, kiedy coraz bardziej pogrążał się w swoim łożu boleści, przypominał mi obraz Chrystusa na Krzyżu (...). Z całym należnym szacunkiem – Chrystus z Krzyża mógł rozmawiać (...), Ojciec Święty nie mógł wymówić żadnych słów. (...) Ale i tak można go było zrozumieć”. 12:00. Polscy parlamentarzyści w czasie uroczystego posiedzenia oddają hołd papieżowi. 13:30. Kongregacja kardynałów decyduje, że konklawe rozpocznie się 18 kwietnia. Wieczorem włoskie władze odpowiedzialne za bezpieczeństwo decydują o zatrzymaniu napływu pielgrzymów do rejonu wokół Watykanu. Cały obszar jest zapełniony do maksimum, napływ kolejnych tysięcy osób mógłby stworzyć poważne zagrożenie. Obrona cywilna postanawia zamknąć kolejkę do Bazyliki św. Piotra, tak by ostatni wierni mogli wejść tam w czwartek wieczorem. Na oddanie hołdu papieżowi w bazylice czeka się ok. 16 7 kwietnia 2005 Od rana Rzym pęka w szwach. Ulice w centrum są nieprzejezdne, po wielu w pobliżu Watykanu nie można nawet przejść. Autobusy z pielgrzymami zatrzymywane są daleko od rogatek Rzymu. Do centrum można dotrzeć komunikacją publiczną. Stadion olimpijski i teren dawnego Circus Maximus szczelnie wypełniają miasteczka namiotowe. 14:00. Zostaje ogłoszony testament Jana Pawła II. Pierwsza notatka z testamentu pochodzi z 1979 r., ostatnia z 2002 r. To duchowe przesłanie papieża. „Pragnę raz jeszcze całkowicie zdać się na wolę Pana. On sam zdecyduje, kiedy i jak mam zakończyć moje ziemskie życie i pasterzowanie. W życiu i śmierci Totus Tuus przez Niepokalaną. Przyjmując już teraz tę śmierć, ufam, że Chrystus da mi łaskę owego ostatniego Przejścia, czyli Paschy” – pisze w 2000 r. „Co do pogrzebu, powtarzam te same dyspozycje, jakie wydał Ojciec Święty Paweł VI. (Grób w ziemi, bez sarkofagu). O miejscu niech zdecyduje Kolegium Kardynalskie i Rodacy”. Po południu premier Włoch Silvio Berlusconi decyduje o zamknięciu centrum Rzymu dla kolejnych grup pielgrzymów. Zamknięty ma być też dworzec San Pietro przy Watykanie, gdzie miały się zatrzymywać polskie pociągi. W sześciu pociągach jedzie 5 tys. Polaków. Włosi szacują liczbę pielgrzymów na 4–5 mln, w tym 1–2 mln Polaków. Berlusconi w telefonicznej rozmowie z prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim podkreśla, że mimo starań władz narastają trudności w mieście, na drogach i lotniskach. 22:10. Zamknięcie Bazyliki św. Piotra, w której można było oddawać ostatni hołd Janowi Pawłowi II. 2:00. Zamknięty wjazd samochodów do Rzymu. Przyjeżdżający później mają być kierowani do podmiejskich miejscowości. 13 maja 2023, 6:26. 5. W tym roku przypada 42. rocznica zamachu na papieża Jana Pawła II. Ojciec Święty ledwo uszedł z życiem, tracąc większość krwi po serii strzałów. Po dwóch latach od wydarzenia spotkał się z oprawcą, któremu wybaczył całą krzywdę. Przypominamy szczegóły wydarzenia i postrzelenia papieża Polaka. Spis ]( i/stare/2/ )W Watykanie na konferencji prasowej ujawniono trzecią tajemnicę fatimską. _ - Kto spodziewał pasjonujących rewelacji na temat końca świata, ten będzie zawiedziony treścią tego dokumentu_ – powiedział prowadzący konferencję i komentujący ją prefekta papieskiej kongregacji wiary, kard. Josepha Ratzinger. Według objawienia trojga dzieci, "biskup w białej szacie" miał zginąć. Zdaniem Ratzingera, bieg wydarzeń i uratowanie od śmierci Jana Pawła II, świadczy o tym, że wiara jest silniejsza niż śmierć i może odwrócić bieg historii. O istnieniu trzeciej tajemnicy świat dowiedział się w 1942 roku, z tzw. wspomnień siostry Łucji - karmelitanki portugalskiej, jedynej, żyjącej do dzisiaj uczestniczki objawień maryjnych w Fatimie w 1917 roku. Dotychczas treść tego dokumentu znali jedynie kolejni papieże, począwszy od Piusa XII i niektórzy ich współpracownicy. Według francuskiego mariologa, księdza René Laurentina, w sumie było to siedem osób. Obecnie papież ujawnił dokument dlatego, że proroctwo dotyczy jego osoby, a także dlatego, że mowa w nim jest już o przeszłości. Sekretarz watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary arcybiskup Tarcisio Bertone ujawnił, że papież Jan Paweł II zapoznał się z treścią trzeciej tajemnicy fatimskiej dopiero po zamachu na jego życie . Z tekstem trzeciej tajemnicy fatimskiej i jej interpretacją można zapoznać się na internetowych stronach Watykanu pod adresem: Watykańskie strony są publikowane w językach: włoskim, angielskim, francuskim, niemieckim, portugalskim i hiszpańskim. (reb,aso)
Jasnowidz Jackowski przepowiedniawsparcie kanału https://pomagam.pl/basza-officialFacebook fanpage https://www.facebook.com/BaSzaofficial-105153701207481/In
Dziś mija 100. rocznica urodzin św. Jana Pawła II. Karol Wojtyła urodził się w Wadowicach 18 maja 1920 roku. Zmarł jako głowa Kościoła w Watykanie w wieku 85 lat 2 kwietnia 2005 roku. Podczas uroczystej mszy na Placu Świętego Piotra 27 kwietnia 2014 papież Franciszek ogłosił Polaka świętym. Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach jako syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Został ochrzczony 20 czerwca 1920 roku w parafii Ofiarowania NMP w Wadowicach. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda. Jego siostra Olga zmarła tuż po urodzeniu. Ojciec, Karol senior, był porucznikiem - urzędnikiem w administracji wojskowej. Matka Emilia zajmowała się domem. Rodzina była bardzo religijna. Żyli skromnie, ale cieszyli się szacunkiem mieszkańców. Gdy Karol miał dziewięć lat, zmarła jego matka. Po pogrzebie ojciec zabrał synów do Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, do którego przyszły papież często powracał. Trzy lata później zmarł jego brat Edmund, który był lekarzem i zaraził się od pacjentki szkarlatyną w szpitalu w Bielsku-Białej. W 1930 roku roku młody Karol został ministrantem. Wtedy też rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1938 roku, Karol Wojtyła rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dlatego też, razem z ojcem, przeprowadził się do Krakowa i zamieszkali w suterenie przy ulicy Tynieckiej 10. II wojna światowa przerwała spokojne studenckie życie młodego Wojtyły. 6 września 1939 roku wojska niemieckie wkroczyły do Krakowa. W wyniku Sonderaktion Krakau 6 listopada zamknięto Uniwersytet Jagielloński, a profesorów wywieziono do obozu Sachsenhausen. Karol znalazł pracę w Zakładach Chemicznych "Solvay" w Borku Fałęckim. Na początku 1941 roku ojciec Wojtyły zachorował. 18 lutego Karol - po powrocie do domu - zastał ojca martwego. Karola Wojtyłę seniora pochowano na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W tym czasie dawny nauczyciel z Wadowic, Mieczysław Kotlarczyk założył teatr nazwany później Teatrem Rapsodycznym. Repertuar obejmował "Quo vadis", "Króla-Ducha", "Beniowskiego" i "Pana Tadeusza". Z teatrem od początku istnienia związał się także Karol Wojtyła, co pomogło mu poradzić sobie ze stratą ojca. W 1942 roku Wojtyła podjął decyzję o wstąpieniu do tajnego seminarium duchownego. Rano asystował przy mszy księciu metropolicie Adamowi Sapiesze, a potem pracował w "Solvayu". Noce poświęcał nauce. Sytuacja zmieniła się na początku sierpnia 1944 roku. Niemcy zaczęli urządzać łapanki, żeby uniknąć zbrojnego buntu, wśród ludności miasta Krakowa. Klerycy znaleźli schronienie w pałacu biskupim. 18 stycznia 1945 roku do Krakowa wkroczyły wojska sowieckie. Po wojnie, w sierpniu 1946 roku Wojtyła ukończył celująco czteroletnie studia teologiczne. 1 listopada z rąk kardynała Sapiehy otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie odprawił swoją pierwszą mszę świętej w krypcie św. Leonarda na Wawelu. W listopadzie pojechał do Rzymu. Tam rozpoczął studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim - Angelicum. W Rzymie uczestniczył we mszy św. celebrowanej przez Ojca Pio. Według relacji niektórych osób Ojciec Pio przepowiedział Karolowi Wojtyle, że zostanie papieżem. Po zdaniu egzaminu licencjackiego Wojtyła przeznaczył drugi rok studiów na pisanie doktoratu pod kierunkiem profesora Reginalda Garrigou-Lagrange’a. Temat jego rozprawy doktorskiej brzmiał: "Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża". Za pracę uzyskał najwyższą ocenę, jednak formalnie nie przyznano mu tytułu doktora. Jego praca bowiem nie została wydrukowana, na co nie miał wtedy funduszy. Po powrocie do kraju Wojtyła został skierowany do niewielkiej podkrakowskiej miejscowości Niegowić. Był wikariuszem w parafii. Po 13 miesiącach kardynał Sapieha przeniósł wikarego do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam prowadził duszpasterstwo dla młodzieży. Jeździł z młodymi na pielgrzymki, wędrówki górskie i spływy kajakowe. Studenci skupieni wokół księdza, a potem biskupa Wojtyły tworzyli tzw. Środowisko, a do ich duszpasterza przylgnął przydomek "Wujek". Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego nie zatwierdziło jednak tytułu naukowego i dopiero 31 października 1957 roku Wojtyła otrzymał tytuł docenta. Rozpoczął pracę w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wkrótce Wojtyła zaczął również wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie po dwóch latach objął Katedrę Etyki. W lipcu 1958 roku - decyzją Piusa XII - Wojtyła został biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Mając 38 lat, Karol Wojtyła został najmłodszym polskim biskupem. Jego konsekracji 28 lipca 1958 roku przed głównym ołtarzem katedry wawelskiej, dokonali arcybiskup Eugeniusz Baziak oraz biskupi Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy krakowski biskup przyjął za dewizę słowa: "Totus Tuus" (Cały Twój), zaczerpnięte z pism Ludwika Marii Grignon de Montforta, które oznaczały całkowite oddanie się w opiekę Maryi i poprzez nią Chrystusowi. Pozostały one także dewizą papieża Jana Pawła II. Jako biskup pomocniczy miał wiele nowych obowiązków. Walczył o pozwolenie na budowę kościoła w Nowej Hucie, którego władze komunistyczne nie chciały udzielić. Już jako kardynał poświęcił świątynię w 1977 roku. Sobór Watykański II, ważne wydarzenie dla Kościoła powszechnego, rozpoczął się 11 października 1962 roku. Znając doskonale łacinę, zabierał głos i pisał opracowania - odznaczał się wyjątkowa aktywnością. 30 grudnia 1963 Wojtyła dostał telefon od papieża Pawła VI - ten poinformował go o nominacji na stanowisko arcybiskupa metropolity krakowskiego. Komunistyczne władze Polski, które uprzednio odrzuciły szereg kandydatur wysuniętych przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, zaaprobowały biskupa Wojtyłę. Uważały bowiem błędnie, że nie będzie się interesował kwestiami politycznymi i uda się go skłócić z Prymasem. Ingres do katedry wawelskiej miał miejsce 8 marca 1964 roku na Wawelu. Arcybiskup Wojtyła aktywnie uczestniczył w kolejnych sesjach Soboru Watykańskiego II, który zakończył się w 1965 r., jednocześnie angażował się w przygotowania do obchodów Millenium Chrztu Polski. 26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI mianował abp. Wojtyłę kardynałem. Mimo ciążących na nim obowiązków nie zaniedbywał Krakowa. Zaproszony do Watykanu na pierwszy Synod Biskupów, który miał się odbyć jesienią 1967 roku, zdecydował się nie wziąć w nim udziału na znak solidarności z prymasem Wyszyńskim, który nie dostał pozwolenia na wyjazd z kraju. Był członkiem trzech kongregacji kurii i członkiem Synodu Biskupów. Regularnie odwiedzał papieża podczas prywatnych audiencji. W lutym 1976 roku został poproszony o przeprowadzenie rekolekcji dla Kurii Rzymskiej. W maju 1978 roku Karol Wojtyła odwiedził Pawła VI po raz ostatni. 12 sierpnia kardynałowie Wyszyński i Wojtyła przybyli do Rzymu, by uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, a następnie w konklawe, które miało wybrać następcę Pawła VI. 26 sierpnia na nowego papieża wybrany został Albino Luciani, arcybiskup Wenecji. Przyjął on imię: Jan Paweł I. Szybko jednak zmarł - 28 września tego samego roku. 4 października odbył się pogrzeb zmarłego papieża, po nim nastąpił okres żałoby oraz kolejne konklawe. Wybrany został na papieża 16 października 1978. O godzinie nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym. Wybór przerwał wielowiekową tradycję powoływania na Tron Piotrowy Włochów. W czasie homilii podczas inauguracji pontyfikatu wypowiedział słynne słowa: "Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi". Jego dorobek jest imponujący. Odbył: 104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy), odwiedził 129 narodów146 podróży na terytorium Włoch Opublikował liczne dokumenty: 14 encyklik14 adhortacji apostolskich11 konstytucji apostolskich45 listów apostolskich Ponadto w czasie podróży apostolskich miał 3288 zaplanowanych przemówień. Osiem razy odwiedził ojczyznę. Jego pontyfikat trwał prawie 27 lat i był jednym z najdłuższych w historii. 13 maja 1981 roku Jan Paweł II przeżył zamach na swoje życie na placu św. Piotra w Watykanie. Do polskiego papieża strzelał Turek Ali Agca. Papież w ciężkim stanie trafił do szpitala, lekarzom udało się uratować jego życie. Okoliczności zamachu do dzisiaj pozostają oceniają historycy, pontyfikat polskiego papieża był jednym z najważniejszych w historii Kościoła. Wielu uważa, że przez swoją postawę Jan Paweł II przyczynił się do szybszego upadku systemu komunistycznego. W czasie swojego urzędowania wiele razy dokonywał symbolicznych gestów: był pierwszym papieżem w synagodze żydowskiej, jako pierwszy zwierzchnik Kościoła Katolickiego odwiedził też meczet. W ostatnich dniach jego życia w 2005 roku, przy łożu zmarłego w papieskich apartamentach byli najbliżsi współpracownicy Ojca Świętego, osobisty sekretarz papieża abp Stanisław Dziwisz, ks. prof. Tadeusz Styczeń, jego uczeń z KUL, ks. prałat Mieczysław Mokrzycki i opiekujące się Janem Pawłem II na co dzień siostry sercanki. Agonia Jana Pawła II trwała trzy dni, od 31 marca do 2 kwietnia. Na umieranie papieża patrzył cały świat. Watykan był bardzo oszczędny w informowaniu o tym, jaki jest stan zdrowia papieża. Wszyscy z niepokojem czekali na kolejne dniu swojej śmierci Jan Paweł II zwrócił się do osób, obecnych przy jego łóżku z ostatnimi słowami: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca". Zmarł 2 kwietnia 2005 r. o godzinie Świat pogrążył się w żałobie. Pogrzeb Papieża odbył się 8 kwietnia. W uroczystościach pogrzebowych na placu św. Piotra uczestniczyło 300 tysięcy wiernych. Dwa miliardy osób oglądało transmisję z ich przebiegu w telewizji. Trumna z ciałem spoczęła w podziemiach bazyliki św. Piotra. 13 maja 2005 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny Jana Pawła II. W odpowiedzi na wołanie wiernych "Santo subito!", wznoszone podczas pogrzebu Papieża, nowy papież Benedykt XVI udzielił dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania na wszczęcie procesu beatyfikacyjnego. Beatyfikacji dokonał 1 maja 2011 roku papież Benedykt XVI. W mszy św. na placu św. Piotra uczestniczyło ok. 1,5 mln osób, w tym trzysta tysięcy Polaków. Na datę liturgicznego wspomnienia bł. Jana Pawła II wybrano dzień 22 października, przypadający w rocznicę uroczystej inauguracji pontyfikatu papieża Polaka. Kanonizacji Jana Pawła II dokonał papież Franciszek w niedzielę Bożego Miłosierdzia, 27 kwietnia 2014 r. w Rzymie. Przepowiednia Wielkiego Polskiego Papieża Św. Jana Pawła II ziszcza się. Polska i Polacy nadają ton, i to nie tylko Europie️, ale całemu światu Видання IPN укр Strona główna Aktualności Aktualności 13 maja 1917 r., a potem 13 każdego następnego miesiąca aż do października, z wyjątkiem sierpnia (19 VIII), troje młodych pastuszków w portugalskiej miejscowości Cova da Iria koło Fatimy przeżywało objawienia Matki Bożej. „Jasna pani” przekazała trzy „tajemnice”, z których trzecia została ujawniona dopiero w 2000 r. Nie sposób zrozumieć niezwykłości fatimskiego przesłania bez przedstawienia szerszego kontekstu wydarzeń politycznych, a zwłaszcza dziejów Rosji w ubiegłym stuleciu oraz zamachu na Jana Pawła II dnia 13 maja 1981 r. Zmierzch Luty 1917 r. zastał Piotrogród skuty mrozem i wygłodzony. Był to trzeci rok wojny, którą społeczeństwo rosyjskie początkowo przyjęło z entuzjazmem. Ogromne straty na froncie i wyrzeczenia spowodowały jednak zwrot w nastrojach społecznych. W jednostkach liniowych utrzymywano dyscyplinę, ale na tyłach wcielani do armii rekruci coraz częściej dawali posłuch agitacji antyrządowej[1]. Co noc w stolicy ustawiały się ogromne kolejki przed piekarniami, aby o świcie nabyć skąpe racje pieczywa. Paradoksalnie w mieście nie brakowało mąki, ale opału. Silne mrozy, obfite opady śniegu oraz zawieje, jakich nie notowano od lat, sparaliżowały kolej. Z tego powodu nie tylko trudno było wypiekać chleb, ale stanęło także wiele fabryk, w tym największe Zakłady Putiłowskie. Produkcję zawieszono tam 21 lutego (według kalendarza gregoriańskiego było to 6 marca). Na ulicach pojawiły się tysiące rozgniewanych, głodnych, wałęsających się robotników, skorych do przyłączenia się do każdej politycznej zadymy. Sposobność taką stworzyła manifestacja z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet, która odbyła się w czwartek, 23 lutego (8 marca). Demonstracja pod hasłami „chleba i pokoju” przeszła główną ulicą stolicy − Newskim Prospektem i zakończyła się wiecem pod Pałacem Taurydzkim, gdzie obradowała Duma. Następnego dnia w centrum miasta manifestowało już blisko 200 tys. ludzi. Wszystko toczyło się żywiołowo, bez jakiegokolwiek planu. Bolszewicy w ogóle nie liczyli się jako siła polityczna. Ich liderzy przebywali na emigracji: Włodzimierz Uljanow (Lenin) w Zurychu, a Lejba Bronstein (Trocki) w Nowym Jorku. W niedzielę żandarmeria straciła kontrolę nad robotniczą dzielnicą Wyborską. Skierowany do stłumienia buntu Wołyński Pułk Gwardii otworzył ogień do tłumu i zabił czterdziestu demonstrantów. Jednak w nocy z niedzieli na poniedziałek większość z liczącego 160 tys. żołnierzy garnizonu piotrogrodzkiego przeszła na stronę demonstrantów. Wieczorem 28 lutego buntownicy zdobyli centralę Ochrany i rozgromili posterunki żandarmerii w centrum miasta. Duma próbowała przejąć inicjatywę, tworząc Rząd Tymczasowy, jednocześnie politycy lewicy powołali do życia Piotrogrodzką Radę Robotniczą i Żołnierską. Zapoczątkowało to okres dwuwładzy, zakończony dopiero zwycięstwem bolszewików. Cara Mikołaja II nie było wówczas w stolicy. 21 lutego 1917 r. wyjechał do Mohylewa, gdzie mieścił się sztab główny armii rosyjskiej. Tam się dowiedział, że Duma powołała Rząd Tymczasowy. Pragnąc oszczędzić dalszego rozlewu krwi, a jednocześnie ocalić monarchię, abdykował na rzecz brata, wielkiego księcia Michaiła Aleksandrowicza. Ten jednak nominacji nie przyjął. Historia caratu dobiegła końca. Z Carskiego Sioła wyjeżdżał car Mikołaj II, imperator i władca szóstej części świata. Po dwóch tygodniach powrócił − pułkownik Mikołaj Romanow, więzień Rządu Tymczasowego. Do Piotrogrodu 3 kwietnia przybył Lenin, przerzucony przez Niemców ze Szwajcarii do Finlandii, aby dokończyć dzieła zniszczenia, zapoczątkowanego rewolucją lutową. Jego manifest polityczny, tzw. tezy kwietniowe, zapowiadał kontynuację rewolucji aż do ustanowienia Republiki Rad. Nawet jego towarzysze początkowo uznali, że ten plan jest szalony. Leninowi udało się go jednak zrealizować. Po puczu w październiku 1917 r. przejął władzę w całym kraju. Rządy bolszewików zamieniły w piekło najpierw Rosję, a później kraje ościenne. Pochłonęły kilkanaście milionów ofiar i oznaczały zmierzch europejskiej cywilizacji. Kiedy w Rosji ważyły się szale dziejowych przeznaczeń, od 13 maja do 13 października 1917 r. w Portugalii w dolinie Cova da Iria koło Fatimy Maryja ukazała się trójce dzieci: Łucji Dos Santos oraz rodzeństwu Hiacyncie i Franciszkowi Marto. Widzeń było kilka. Dzieci robiły po nich notatki. Wykorzystała je później Łucja, przedstawiając treść usłyszanego orędzia. Dla naszych rozważań najważniejsze znaczenie ma zapis, który powstał po widzeniu 13 lipca 1917 r. Orędzie maryjne zawierało apokaliptyczną wizję klęsk, jakie miały spaść na świat, zapowiedź wojen, głodu, prześladowania Kościoła i Ojca Świętego. „Aby temu zapobiec, zażądam poświęcenia Rosji mojemu Niepokalanemu Sercu i zadośćczyniącej Komunii w pierwsze soboty miesiąca. Jeśli wysłuchają moich próśb, Rosja nawróci się i zapanuje pokój. Jeśli nie, rozsieje swoje błędy po całym świecie, doprowadzając do wojen i prześladowania Kościoła. Dobrzy będą umęczeni, Ojciec Święty będzie musiał dużo przecierpieć, wiele narodów zostanie zniszczonych. W końcu zatryumfuje moje Niepokalane Serce. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która nawróci się, i zostanie dany światu jakiś czas pokoju”[2]. Nawet człowiek niewierzący nie może przejść obojętnie obok słów ujawnionych przez dziecko z głębokiej portugalskiej prowincji, niemające żadnej wiedzy o Rosji i arkanach światowej polityki. Łucja 13 czerwca 1929 r. zapisała, że papież miał dokonać poświęcenia Rosji „w łączności z wszystkimi biskupami całego świata”[3]. Ciemność Bolszewicy po zdobyciu władzy w pierwszej kolejności uderzyli w religię. Już 23 stycznia 1918 r. ogłoszono dekret Rady Komisarzy Ludowych o rozdziale Cerkwi od państwa i szkoły od Cerkwi. Dokument zapowiadał nie tylko czas wrogiej separacji, ale także bezprawia i totalnej dominacji władzy państwowej nad wszystkimi wspólnotami religijnymi. Dekret został potwierdzony w 13 art. Konstytucji RFSRS, uchwalonej w lipcu 1918 r. Na mocy bolszewickiego prawa wspólnoty religijne zostały pozbawione osobowości prawnej, zakazano nauczania religii w szkołach i znacjonalizowano własność kościelną[4]. Rozpoczęły się prześladowania chrześcijan, przede wszystkim wiernych rosyjskiego Kościoła prawosławnego, w skali dotąd w cywilizowanym świecie nieznanej[5]. W opinii włoskiego historyka, prof. Andrea Riccardiego, „walka z religią w Związku Sowieckim prowadziła do holokaustu kobiet i mężczyzn, którzy odważyli się wyznawać wiarę”[6]. Podczas rewolucji i wojny domowej wymordowano znaczną część rosyjskiego prawosławnego episkopatu[7]. W 1923 r. na trzech największych wyspach Archipelagu Sołowieckiego: Wielkiej Sołowieckiej, Anzer i Zajęczej − bolszewicy założyli Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia (SŁON). Jego centrum stanowiły zabudowania potężnego klasztoru Przemienienia Pańskiego, gdzie umieszczono więźniów. SŁON stał się wzorem dla innych sowieckich obozów koncentracyjnych, a później niemieckich. Dominujące nad Wyspami Sołowieckimi wzgórze na wyspie Anzer, nazwane Golgotą, w czasach sowieckich nabrało nowego znaczenia[8]. Zbudowany tam klasztor i kościół pod wezwaniem Ukrzyżowania Chrystusa władze łagru zamieniły na obozowy lazaret. Na pryczach ustawionych w trzech piętrach, aż po dach świątyni, leżeli chorzy, a często dogorywający kapłani oraz inni więźniowie przywiezieni na Anzer. Misterium Golgoty dopełniła męka więźniów łagru[9]. W 1922 r. Lenin powierzył Trockiemu zadanie przygotowania programu ateistycznego wychowania społeczeństwa. Po krótkiej dyskusji w łonie partii komunistycznej, zwyciężył pogląd, że z religią należy walczyć środkami administracyjnymi. Edukacją ateistyczną społeczeństwa zajmował się Związek Walczących Bezbożników, założony w 1923 r. przez Jemieliana Jarosławskiego (Miniej Izrailewicz Gubelman). Wkrótce z dobrowolnej organizacji społecznej, dzięki państwowym subsydiom, związek stał się jedną z najważniejszych instytucji wychowawczych w ZSRS. Wszystkie poczynania antyreligijne w latach 1922–1928 koordynowała Komisja ds. realizacji rozdziału Cerkwi od państwa, działająca przy Komitecie Centralnym Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików), nazwana w ostatnim okresie Komisją Antyreligijną[10]. Apogeum wpływów Jarosławskiego przypada na pierwszą połowę lat trzydziestych. Jego organizacje skupiały wówczas blisko 30 mln obywateli Związku Sowieckiego. Walka z religią stała się już pod koniec lat dwudziestych elementem walki o władzę w Związku Sowieckim i służyła budowaniu dyktatorskiej władzy Stalina. W maju 1932 r. dyktator ogłosił bezbożną pięciolatkę, która miała zakończyć się likwidacją wszystkich przejawów życia religijnego na obszarze ZSRS. Jak zakładano: „Do 1 maja 1937 r. na terytorium Związku Radzieckiego nie będzie potrzebny ani jeden dom modlitwy, zaś samo pojęcie Boga będzie wykreślone jako przeżytek średniowiecza i narzędzie hamowania rozwoju mas”[11]. Wstępem tej kampanii było wysadzenie 5 grudnia 1931 r. w Moskwie monumentalnej cerkwi Chrystusa Zbawiciela (Christa Spasitiela), wotum narodu rosyjskiego za ocalenie w czasie wojny z Napoleonem w 1812 r., a zarazem arcydzieła sztuki. Antyreligijne szaleństwo ogarniało cały kraj, a jego apogeum nastąpiło latem 1937 r., kiedy rozpoczął się Wielki Terror. Miejscem zagłady rosyjskiego prawosławia stało się Butowo, poligon NKWD pod Moskwą. Wśród rozstrzelanych tam 21 tys. mieszkańców Moskwy i rejonu moskiewskiego było ponad 2 tys. prawosławnych duchownych i świeckich[12]. Stracono także prawie wszystkich duchownych katolickich, nieliczni, którzy ocaleli, siedzieli w obozach. W 1937 r. został rozstrzelany bp Aleksander Frison z Odessy, sprawujący nadzór nad wiernymi dawnej diecezji tyraspolskiej[13]. Od tej chwili w Związku Sowieckim nie było żadnego, nawet tajnego biskupa, a na olbrzymim terytorium były czynne zaledwie dwa kościoły katolickie: w Moskwie i Leningradzie. Program bezbożnej pięciolatki nigdy nie został wykonany. W drugiej połowie lat trzydziestych Stalin miał już świadomość zbliżającej się wojny. Pragnął wykorzystać różne elementy rosyjskiej tradycji dla integracji społeczeństwa w obliczu zbliżającej się militarnej konfrontacji. Porażki pierwszego okresu wojennego jeszcze bardziej radykalnie zmieniły sytuację[14]. Poświęcenie Rosji Maryi Pierwsza część objawienia z czerwca i lipca 1917 r. została spisana przez s. Łucję w grudniu 1927 r.[15] W czerwcu 1929 r. papież Pius XI, którego pontyfikat trwał od 1922 r., został poinformowany przez biskupa diecezji Leiria, w której znajdowała się Fatima, o kolejnym objawieniu Matki Bożej: s. Łucja otrzymała od Maryi prośbę, by papież dokonał poświęcenia Rosji. Pius XI nie zdecydował się na taki krok, ale w październiku 1930 r. uznał objawienia fatimskie za autentyczne. Kolejnym papieżem, który musiał się zmierzyć z treścią objawienia fatimskiego, był Pius XII. W grudniu 1940 r. s. Łucja napisała do niego list, wzywając go do konsekracji Rosji. Trudno zrozumieć jego późniejsze stanowisko wobec komunizmu, jeśli nie uwzględni się faktu, że był on przede wszystkim kapłanem, mistykiem, głęboko wierzącym w prawdziwość orędzia fatimskiego i czującym się jego depozytariuszem. Miał poświęcić Rosję Maryi. To było zadanie, które on, jako namiestnik św. Piotra, miał swym pontyfikatem wypełnić. Uczynił to po raz pierwszy 31 października 1942 r. w czasie uroczystości dwudziestopięciolecia sakry biskupiej, gdy w radiowym orędziu oddał wiernych w Portugalii i na całym świecie Niepokalanemu Sercu Maryi, nie tylko Kościół, który cierpi i krwawi, ale jak podkreślił, w sposób szczególny niewierzących, odstępców i schizmatyków. Było to interpretowane w kontekście narodów żyjących w Rosji[16]. Do idei zawierzenia Pius XII nawiązał wprost, w liście apostolskim Sacro vergente anno z 7 lipca 1952 r., skierowanym do wszystkich narodów Rosji, w którym poświęcił Rosję Maryi. Wyraził w nim wiarę, że ich wyzwolenie religijne i społeczne przyjdzie przez Maryję[17]. Ten profetyczny dokument, pierwszy w historii papiestwa całkowicie poświęcony Rosji, dobitnie świadczy o tym, że Pius XII nigdy nie utożsamiał komunizmu z Rosją, miał również świadomość tragedii wszystkich żyjących tam chrześcijan. Świat jednak nie znał wtedy pełnej treści orędzia fatimskiego. Biskup w bieli Fragment nazwany trzecią tajemnicą fatimską s. Łucja spisała w styczniu 1944 r. Tekst przekazała biskupowi Leiri z poleceniem, aby przekazał go do Watykanu. Jednocześnie na zalakowanej kopercie, w której przekazała dokument, zrobiła adnotację, że może ona zostać otwarta dopiero w 1960 r. Dokument został przekazany nuncjuszowi apostolskiemu w Portugalii, który doręczył go osobiście papieżowi Piusowi XII. Ten, nie czytając, schował go w archiwum Świętego Oficjum (dziś Kongregacja Nauki Wiary). Zainteresował się nim po wyborze Jan XXIII. Polecił, aby dokument mu przedstawiono, a kiedy okazało się, że jest on napisany w niezbyt zrozumiałym dialekcie języka portugalskiego, polecił przetłumaczyć go na język włoski. Następnie nakazał zapieczętować dokument i trzymał go w swoim biurku. Zapoznał się z nim także kolejny papież − Paweł VI, który po lekturze nakazał go umieścić w archiwum Kongregacji Nauki Wiary i nie publikować jego treści[18]. 13 maja 1981 r. Ali Agca strzelał celnie. Był pewny, że papieża zabije. Śledczy powiedział, że ustawili się z Oralem Celikiem na placu św. Piotra w ten sposób, że gdyby jeden nie trafił, drugi miał być skutecznym egzekutorem. „Papież musiał zginąć” − powiedział podczas przesłuchania w 1982 r. Dramat na placu św. Piotra miał nie tylko wymiar personalny[19]. Nie ulega wątpliwości, że w momencie, kiedy Ali Agca wystrzelił w stronę papieża, decydowały się nie tylko losy papieża, ale także bieg historii, która potoczyłaby się zupełnie inaczej, gdyby zamach się udał. „Komunizm nie upadł dlatego, że Stany Zjednoczone wygrały zimną wojnę, a »gwiezdna tarcza« czasów Ronalda Reagana »zniszczyła wojenne nadzieje wielkiej Rosji«” – napisał rzecznik Stolicy Apostolskiej Joaquin Navarro-Valls w głośnym tekście dla dziennika „La Repubblica”. Przyczynił się do tego Jan Paweł II, który „połączył sumienia Wschodu i Zachodu na uniwersalnym ołtarzu praw człowieka”. Skoro obecność papieża Polaka dla przebiegu tych wydarzeń była warunkiem koniecznym, można zakładać, że śmierć papieża w wyniku zamachu na placu św. Piotra skutecznie zmieniłaby bieg historii. Taki w moim przekonaniu był cel mocodawców Ali Agcy, czyli sowieckiego kierownictwa politycznego. Jan Paweł II, kiedy odzyskał świadomość w Poliklinice Gemelli, od razu skierował swoją myśl w stronę Maryi z przekonaniem, że Jej zawdzięcza swoje uratowanie. Nie wiązał jednak tego z objawieniem fatimskim. Pierwszym, który zwrócił mu uwagę na koincydencję daty zamachu oraz objawień fatimskich, był jego przyjaciel jeszcze z czasów studenckich, wybitny immunolog, prof. Gabriel Turowski, który po wyborze kard. Wojtyły został włączony do jego zespołu lekarskiego. Do Rzymu został wezwany, kiedy Jan Paweł II trafił 20 czerwca ponownie do Polikliniki Gemelli, gdyż wykryto u niego niezwykle groźny wirus cytomegalii. Profesor Turowski 17 lipca 1981 r. zwrócił papieżowi uwagę, że zamach miał miejsce dokładnie o tej samej porze, kiedy 64 lata wcześniej miało miejsce pierwsze objawienie Matki Bożej w Fatimie[20]. Później na ten fakt zwrócił mu uwagę także inny jego przyjaciel, wybitny filozof Stefan Świeżawski[21]. Wtedy papież postanowił zapoznać się z oryginalnym dokumentem napisanym przez s. Łucję, wówczas przebywającą w klasztorze karmelitanek w Combrze. 18 lipca abp Eduardo Martinez Somalo, substytut w Sekretariacie Stanu dostarczył do Polikliniki Gemelli dwie koperty. W pomarańczowej był oryginalny rękopis s. Łucji, w białej zaś włoskie tłumaczenie. Jan Paweł II zapoznał się z obiema wersjami. Po lekturze, jak wspomina kard. Dziwisz: „W tej wizji rozpoznał własne przeznaczenie. Przekonał się, że zostało mu ocalone życie, co więcej, zostało mu na nowo przekazane w darze dzięki Jej interwencji, dzięki Jej opiece”[22]. W 2000 r. został zaprezentowany manuskrypt zawierający opis trzeciej tajemnicy. Mówi on o „biskupie ubranym na biało”, zabitym przez grupę żołnierzy, którzy strzelali w zakonnice oraz osoby świeckie kulami i strzałami[23]. Razem z papieżem giną również: biskupi, księża, bracia zakonni. Nie jest to więc opis wiernie oddający przebieg wydarzeń na placu św. Piotra 13 maja 1981 r. Papież przeżył zamach, podobnie jak dwie turystki, które zostały ranne wraz z nim. Analizując treść trzeciej tajemnicy, kard. Joseph Ratzinger podkreślił: „Fakt, iż macierzyńska dłoń zmieniła bieg śmiercionośnego pocisku, jest tylko jeszcze jednym dowodem na to, że nie istnieje nieodwołalne przeznaczenie, że wiara i modlitwa to potężne siły, które mogą oddziaływać na historię, i że ostatecznie modlitwa okazuje się potężniejsza od pocisków, a wiara od dywizji”[24]. Przejrzyste doświadczenie W uroczystość Zwiastowania NMP 25 marca 1984 r. w obecności wielu biskupów z całego świata przybyłych do Watykanu, Jan Paweł II dokonał zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi. W absolutnej ciszy prosił Maryję o ocalenie świata od wojny atomowej i samozagłady ludzkości. Uroczystość odbywała się przed statuą Matki Bożej, przywiezioną specjalnie z Fatimy. Podobna ceremonia odbywa się we wszystkich diecezjach świata. Było to odnowienie aktu, jakiego wcześniej papież dokonał w Fatimie w 1982 r. Siostra Łucja uznała jednak, że nie był on ważny, gdyż nie włączał wszystkich biskupów świata. Jan Paweł II uznał tę opinię, chociaż potrzebę powtórnego zawierzenia kwestionowało całe jego środowisko w Watykanie. Do rozstrzygnięcia był jeszcze jeden problem. W orędziu Maryja domagała się wyraźnie, aby Rosja została poświęcona Niepokalanej. Papież był na to gotów, ale pod wpływem protestów Sekretariatu Stanu, obawiającego się międzynarodowego skandalu, zrezygnował z odwołania się do Rosji wprost. W akcie poświęcenia mówił więc o „wszystkich narodach, zwłaszcza tych, które tak bardzo potrzebują tego poświęcenia”. Po latach portugalski biskup Virgílio do Nascimento Antunes ocenił, że „całe przesłanie Pani z Fatimy wypełniło się dopiero w zamachu na papieża oraz w Akcie powierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi, tak jak Ona sama o to prosiła. Miało to miejsce na pl. św. Piotra, 25 marca 1984 roku”[25]. Kilka miesięcy po tych wydarzeniach na czele Związku Sowieckiego stanął Michaił Gorbaczow, który zarzucił agresywne plany swych poprzedników i zaczął dialog z Zachodem. Jedną z pierwszych zmian było odrzucenie w 1988 r. tzw. naukowego ateizmu, jako fundamentu państwowej ideologii. Skutkowało to stopniowym przywróceniem wolności religijnej, a w konsekwencji także odzyskaniem wolności przez rosyjskie prawosławie i odbudową Kościoła katolickiego na całym obszarze imperium sowieckiego. Ostatnim ogniwem w tym procesie był rozpad Związku Sowieckiego i upadek komunizmu. W świetle wiary trudno nie dostrzec, że ten niezwykły i nieprzewidywalny przez nikogo wcześniej ciąg wydarzeń stanowił wypełnienie obietnicy z Fatimy, w której jest mowa o konsekwencjach zawierzenia Rosji i świata Niepokalanemu Sercu Maryi. Jan Paweł II nie miał w tej sprawie żadnych wątpliwości. 13 czerwca 1994 r. podczas konsystorza, oceniając wpływ orędzia fatimskiego na bieg historii, powiedział: „Mnie osobiście dane było w szczególny sposób odczytać przesłanie Matki Bożej z Fatimy, naprzód w dniu 13 maja 1981 r., w momencie zamachu na życie Papieża, jak też przy końcu lat osiemdziesiątych, w związku z załamywaniem się komunizmu w krajach bloku sowieckiego. Myślę, że doświadczanie to jest dość przejrzyste dla nas wszystkich”[26]. Andrzej Grajewski (ur. 1953) – historyk, dr, zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Gość Niedzielny”. W latach 1999–2006 członek Kolegium IPN. Autor książek: Tarcza i miecz. Rosyjskie służby specjalne 1991–1998 (1998); Kompleks Judasza. Kościół zraniony. Chrześcijanie w Europie Środkowo-Wschodniej między oporem a kolaboracją (1999); (z Michałem Skwarą) „Agca nie był sam”. Wokół udziału komunistycznych służb specjalnych w zamachu na Jana Pawła II (2015) i in. Artykuł ukazał się pierwotnie w „Biuletynie IPN” nr 10/2017. [1] Opis rewolucji lutowej 1917 r. zawiera książka R. Pipesa, Rewolucja rosyjska, Warszawa 1994. [2] I. Felici, Fatima, Warszawa 1990, s. 57–59. Autor cytuje treść notatki na podstawie oryginalnej dokumentacji objawień fatimskich, zgromadzonych w zbiorze Documentos de Fatima, opublikowanym w 1976 r. jako owoc studiów, konfrontacji i krytycznej refleksji nad czterema memoriałami, w których Łucja przekazała światu wydarzenia i orędzie, w czym uczestniczyła jako protagonistka i pośredniczka [3] A. Sporniak, Czwarta tajemnica fatimska, „Tygodnik Powszechny”, r. [4] Russkaja prawosławnaja Cerkow´ i kommunisticzeskoje gosudarstwo 1917–1941. Dokumienty i fotomateriały, Moskwa 1996, s. 10–12. [5] T. Pikus, Rosja w objęciach ateizmu, Warszawa 1997, s. 34–37. [6] A. Riccardi, Stulecie męczenników. Świadkowie wiary XX wieku, Warszawa 2001, s. 28. [7] Ibidem, s. 31. [8] Historia SŁON na podstawie opracowania: A. Jakowlewa, Sołowieckije łagier´ i tiur´ma 1923–1939 godow. Sobytija. Dokumienty. Pałaczi. Żertwy, Archangielsk 2015. [9] A. Grajewski, Notatki z Sołowek, „Gość Niedzielny” 2017, nr 34. [10] J. Smaga, Narodziny i upadek imperium ZSRR 1917–1991, Kraków 1992, s. 61. [11] R. Dzwonkowski SAC, Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRR 1939–1988, Lublin 2003, s. 11. [12] Butowskij poligon, [w:] Prawosławnaja encykłopiedija, red. Patriarchat Moskiewski. Publikacja na [13] Biografie 1992 zamordowanych za wiarę katolików w Związku Sowieckim znalazły się w tomie: Kniga pamiati. Martirołog Katoliczeskoj Cerkwi w SSSR, Moskwa 2000. [14] O zmianie polityki wyznaniowej w Związku Sowieckim w okresie II wojny światowej A. Grajewski, Rosja i krzyż. Z dziejów Kościoła prawosławnego w ZSRR, Katowice 1991, s. 43–48. [15] L. Gonzaga da Fonseca, Cuda Fatimy. Objawienia, kult, orędzie. Wydanie poprawione i uzupełnione przez Joaquina Marię Alonsa, Częstochowa 2017, s. 44. [16] Ibidem, s. 162. [17] Pius PP. XII, Sacro vergente anno de universae Russorum gentis Immaculato Mariae Cordi consecratione, [Ad universos Russiae populos], 7 Iulii 1952, [w:] Acta Apostolicae Sedis, nr 44 (1952), s. 505–511. [18] P. Przeciszewski, Rosja w objawieniach fatimskich, Serwis informacyjny KAI. [19] Szczegóły zamachu opisane zostały w opracowaniu M. Skwary i A. Grajewskiego, Agca nie był sam. Wokół udziału komunistycznych służb specjalnych w zamachu na Jana Pawła II, Katowice 2015. [20] Rozmowa autora z prof. G. Turowskim, Kraków r. [21] B. Lecomte, Pasterz, Kraków 2006, s. 409. [22] Świadectwo. Kardynał Stanisław Dziwisz w rozmowie z Gian Franco Svidercoschim, Warszawa 2007, s. 122. [23] Abp T. Bertone SDB, sekretarz Kongregacji Nauki Wiary, Orędzie fatimskie, [w:] Trzecia część tajemnicy fatimskiej. Komentarz Kongregacji Nauki Wiary, Watykan 2000. Tekst jest dostępny na stronach internetowych [24] Kard. J. Ratzinger, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, Próba interpretacji „tajemnicy fatimskiej”, [w:] ibidem. [25] Serwis informacyjny KAI z 6 czerwca 2017 r. [26] Jan Paweł II, Przemówienie na rozpoczęcie obrad Nadzwyczajnego Konsystorza Kardynałów, 13 czerwca 1994, „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 1994, nr 9–10, s. 8.
Po tym, jak wyemitowano reportaż stacji TVN24, mówiący o wiedzy Jana Pawła II na temat przypadków pedofilii wśród księży, nie milkną dyskusje. Co więcej, sejm przyjął uchwałę w sprawie obrony dobrego imienia Jana Pawła II, a w światowych mediach wrze. Adam A. w rozmowie z portalem astroweb.pl podkreślił:
i Jan Paweł II, 1999 rok 100. rocznica urodzin Jana Pawła II. Kiedy urodził się Jan Paweł II? Data urodzin papieża to jedna z najważniejszych dat dla polskich katolików. Jan Paweł II, polski papież, który w 2014 roku został uznany za świętego, przez wielu jest wciąż uważany za autorytet. Kiedy Jan Paweł II obchodził swoje urodziny? Sprawdźcie dokładną datę. Kiedy urodził się Jan Paweł II? Data urodzin papieża to 18 maja 1920. Karol Wojtyła, syn Karola i Emilii na świat przyszedł w Wadowicach. Przyszły papież miał brata Edmunda, który był lekarzem. Wiadomo również, że Karol Wojtyła miał siostrę, która zmarła kilkanaście godzin po urodzeniu. Zarówno rodziców jak i swoje rodzeństwo, Jan Paweł II wspominał w swoim testamencie. W tym roku zaplanowano uroczyste obchody 100. rocznicy urodzin Jana Pawła II, ale ze względu na epidemię koronowirusa, niestety ich formę trzeba było ograniczyć. Przełożono pielgrzymkę do Rzymu, która miała się odbyć 17 maja. Jej nowy termin nie został jeszcze ustalony. Specjalną uchwałę wydał natomiast Sejm. - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża wdzięczność i oddaje hołd Wielkiemu Papieżowi św. Janowi Pawłowi II, który sięgając do źródeł chrześcijaństwa uczył nas otwartości, wyrozumiałości, ale i odwagi w obronie wartości chrześcijańskich, na których oparta jest Polska i Europa. Niech nauczanie i wielkie dziedzictwo, które pozostawił św. Jan Paweł II będzie dla naszego narodu wciąż inspiracją do budowania Polski wolnej i sprawiedliwej - napisano. Czytaj: Gwiazda "M jak miłość" wspomina spotkanie z Janem Paweł II. To niezwykle wzruszające Nasi Partnerzy polecają Strona główna Wiadomości Polska 100. rocznica urodzin Jana Pawła II. Kiedy urodził się Jan Paweł II? To może po części odpowiadać za wzrost liczby obrońców Jana Pawła II wśród najstarszych Polek i Polaków – stanowiących w większości wyborców PiS; kiedy Wojtyła został wybrany na papieża, dzisiejsi 60-latkowie kończyli 18 lat. Jan Paweł II był dla nich powodem do dumy, symbolem walki (i pokonania) komunizmu, wejścia Polski
Fronda a za nią Radio Maryja opublikowały „orędzie siostry Łucji” - przepowiednię, według której świat czekają kataklizmy i III wojna światowa, z których tylko Polska wyjdzie obronną ręką. Skąd nagła popularność tej dziwacznej wizji, która jak wirus rozprzestrzenia się w internecie? Według rzekomych słów siostry Łucji, zakonnicy, która jako dziewczynka miała być świadkiem objawień Maryi w Fatimie, świat czeka III wojna światowa. W czasie wojennej zawieruchy Polska znowu zostanie zaatakowana z dwóch stron – chrapkę na jej ziemię będą mieć zarówno Niemcy jak i Rosjanie. Na szczęście będzie „jedynym narodem, który wyjdzie z tej katastrofy cało, (...) chroniona przez Miłosierdzie Boże”. Wojna to jednak nie jedyna katastrofa, która spadnie na świat. Nie obejdzie się bez kataklizmów i klęsk żywiołowych. „Wybuchy Etny i innych wulkanów spowodują zaburzenia atmosferyczne, deszcze po­piołów, huragany, ulewy i powodzie. Najmniej szczęścia będą mieli Niemcy ukarane za pychę – całą powierzchnię tego kraju zaleje morze, które wtargnie aż w dolinę Renu - twierdziła siostra Łucja cytowana przez Frondę i Radio Maryja. Źródło: Newsweek_redakcja_zrodlo
Szokująca przepowiednia Jana Pawła II ujawniona! Jej treść SZ0KUJE (Nagranie) W 2018 roku urodził się Antychryst? Jest nim…? To może przerażać! (NAGRANIE) Paranormalny test! Sprawdź swoją wiedzę, dotyczącą zjawisk niewyjaśnionych…. W sieci pojawiło się nagranie syreny? Tajemniczy Odcinek NIE DO WIARY Ujawnia Prawdę (NAGRANIE)
Od lat krążą pogłoski o istnieniu czwartej tajemnicy fatimskiej. Czy to możliwe że Maryja zdradziła jej treść dziewczynce z Polski? Ponoć dziesięciolatka była świadkiem kilku objawień, a tym samym poznała dalsze losy świata. Tajemnicze przepowiednie od zawsze budzą ogromne zainteresowanie. Większość ludzi marzy bowiem o tym, by poznać przyszłość świata oraz całej cywilizacji. Dlatego też wielu studiuje dawne proroctwa i próbuje w nich znaleźć jakiekolwiek odniesienia do historii ludzkości. Pisaliśmy już wcześniej o przepowiedniach królowej Saby zwiastujących koniec świata, wierszu z Tęgoborza oraz rozmaitych wizjach końca świata. Teraz pora na zagadkę objawień maryjnych. Czy w Polsce właśnie odkryto istnienie czwartej tajemnicy fatimskiej?Tajemnice fatimskie - proroctwa Maryi13 maja 1917 trójka pastuszków z Fatimy - Łucja dos Santos oraz rodzeństwo Franciszek i Hiacynta Marto - bawiła się na polanie. W pewnym momencie ich oczom ukazała się Matka Boska, stojąca na pobliskim dębie. Jak opisywała Łucja była ona ubrana w białe szaty i „promieniejąca światłem czystszym i intensywniejszym od kryształowego pucharu z wodą, prześwietlonego promieniami słonecznymi”. Maryja wówczas ukazała im obraz piekielnych czeluści, do której trafiają duszę wszystkich kolejnych objawień dochodziło dokładnie co miesiąc i trwały one do 13 października 1917 roku. Matka Boska zapowiedziała wybuch drugiej wojny światowej, do którego miało doprowadzić szerzenie przez Rosję swoich błędnych nauk po świecie. Maryja wspomniała również o prześladowaniach Kościoła oraz wielkim cierpieniu papieża. Wojnę miało poprzedzać pojawienie się na nocnym niebie tajemniczych świateł - w styczniu 1938 roku w wielu miejscach świata odnotowano pojawienie się silnej zorzy tajemnica fatimskaPrzez lata wierzono, że istnieją tylko dwie tajemnice fatimskie, okazało się jednak, że siostra Łucja nie chciała jej ujawnić, gdyż jak twierdziła „jej treść była przeznaczona wyłącznie dla papieży”. Gdy jednak kobieta na przełomie 1943 i 1944 roku poważnie zapadła na zdrowiu, nakłoniona przez biskupa zdecydowała się spisać treść tajemnicy. Publicznie ogłosił ją papież Jan Paweł II w 2000 roku. Ponoć Maryja ukazała w niej postać Ojca Świętego, klęczącego na górze pod wielkim krzyżem i śmiertelnie ranionego przez kule żołnierzy oraz strzały z łuku. Podobny los spotkał również biskupów, księży, innych przedstawicieli stanu duchownego oraz osoby świeckie. Wielu odnosi to proroctwo do zamachu na Jana Pawła II z 13 maja 1981 roku, czyli dokładnie w 64. rocznicę pierwszego z objawień istnieje czwarta tajemnica fatimska?Przez lata pojawiało się wiele spekulacji, jakoby treść trzeciej tajemnicy fatimskiej nie została ujawniona w całości. W związku z tym zaczęto mówić o istnieniu tzw. czwartej tajemnicy, którą Kościół miał ukryć przed światem. I chociaż przedstawiciel Watykanu, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Angelo Amato oficjalnie zaprzeczył istnieniu czwartej tajemnicy, w rzeczywistości jej treść mogła poznać Polka. Fot. foto: Do youtuberów z kanału Zjawiska Niewyjaśnione napisała list kobieta, która jest siostrą dziesięcioletniej dziewczynki. Ponoć dziecku przez dłuższy czas miała się objawiać „pani w białej sukience”. I chociaż twórcy kanału przez długi czas wahali odnośnie publikacji jego treści, ostatecznie zdecydowali się podzielić z widzami historią kobiety w filmie opublikowanym 26 sierpnia 2018 roku na Youtube. Czy Polka doznała objawień maryjnych?Ponoć dziewczynka jest nadzwyczaj poważna jak na swój wiek. Od wypadku, w którym zginęli ich rodzice stała się również bardziej zamknięta w sobie. Z tego powodu niemalże wszystkie szkolne przerwy spędzała samotnie. Pewnego dnia jednak po powrocie z zajęć uradowana zaczęła opowiadać siostrze o spotkaniu z pewną kobietą - ponoć była ona niezwykle miła i bawiła się z nią cały czas. Nieco zaniepokojona starsza siostra postanowiła udać się do szkoły i upewnić się, czy dziecko nie znajduje się w niebezpieczeństwie. Jednak nauczyciele stwierdzili, że dziesięciolatka wcale z nikim nie rozmawiała, a jedynie przesiadywała samotnie wpatrując się w drzwi. Kobieta zwróciła się po pomoc do psychologa, z którym już wcześniej rozmawiała jej siostra - ten uznał, że być może dziewczynka posiada wymyślonego jakiś czas kobieta zapomniała o sprawie, jednak wkrótce zachowanie małej dziewczynki stało się coraz dziwniejsze. Raz w środku nocy usłyszała donośny krzyk dziecka, które jednak wcale się nie obudziło. Innym razem jej siostra z wielkim podekscytowaniem kazała jej wziąć w dłonie białe ptasie piórko, jakby oczekiwała, że może wydarzyć się coś niezwykłego. Po tym zajściu dziecko ponownie obudziło się z krzykiem w nocy, tym razem jednak stało na łóżku i trzymając pióro w ręku powtarzała jak mantrę „Pani wraca, Pani powraca”.Czy dziewczynka z Polski poznała czwartą tajemnicę fatimską?Pewnego razu dziewczynka wróciła ze szkoły i spytała swą opiekunkę czy „lubi jej skrzydła”. Tego samego dnia kobieta odkryła w pokoju siostry ołtarzyk, do którego ta nieustannie się modliła. Dziecko nalegało, by jej opiekunka opuściła pokój, jednak w następnej chwili wydarzyło się coś naprawdę niecodziennego. Dziesięciolatka zaczęła mówić niezwykle szybko i prawie niezrozumiale. W liście do autorów kanału Zjawiska Niewyjaśnione kobieta pisze: Mówiła coś o matce Boga, o górze śmierci. Potem zaczęła wymieniać jakieś imiona, było ich tak dużo, że pamiętam tylko Hadrian V, Honoriusz. Mówiła też coś o Janie Pawle II i jakimś Piusie. W pewnym momencie po prostu przestała mówić i położyła się spać. Niedługo potem dziewczynka wyszła do szkoły, jednak nie dotarła na lekcje. Kobieta znalazła ją w kościele, o którym wcześniej dziecko dużo mówiło - dziesięciolatka modliła się do figury Maryi. Postanowiła w końcu spytać siostrę, co się z nią dzieje. Ponoć wtedy dziewczynka odezwała się, jednak głosem dużo dojrzalszym niż zazwyczaj. On już tu jest. Jeśli nie chcesz, by miał cię w swej mocy, musisz zmienić siebie i swój świat. Czy dziewczynka poznała wizję apokalipsy?Siostra kobiety mówiła podobno o kimś, kto narodził się w świetle krwawego księżyca i ma walczyć o istotę, podającą się za Boga. Miała ona przybyć na Ziemię pod ludzką postacią, jednak ukrywać w sobie coś o wiele bardziej mrocznego. Jak przyznała dziewczynka stworzenie to „chodzi, je i pije, ale nie żyje”. Ukrywa się w Królestwie Świętości, ale nie może być świętym, bo gdy go dotkniesz, mrok cię wyniszcza. Jeśli pokochasz świat i wyzbędziesz się nienawiści, kłamstwa i przyjmowania tego, co kiedyś było żywe, nie dotknie cię zło. Ale jeśli zatracisz się w nienawiści i szale, ona będzie przy tobie. Czeka na twój ruch i twój koniec. Dziewczynka powiedziała ponoć, że świat czekają wielkie zmiany, jednak dotyczyć będą tylko wybranych. Ponoć mają się one rozpocząć, gdy „pierścienie ukryją Słońce” - może się to odnosić do pierścieni Saturna, ale też Jowisza, Uranu i Neptuna. Według niej Ziemi ma nieustannie przyglądać się kobieta o trzech obliczach oraz towarzyszący jej mężczyzna z rogami. Kończąc swój monolog dziewczynka spojrzała na kościelne witraże i stwierdziła, że „na tamtym świecie kolory będą jeszcze silniejsze”. Gdy kobieta spytała siostrę, co właściwie ma na myśli, ta odpowiedziała jedynie, że „tamten świat pokazała jej piękna pani z łukiem ubrana na biało”. Pomyślała ona więc, że słowa dziewczynki mogą być w jakiś sposób powiązane z tajemnicami fatimskimi. Co sądzicie o historii opowiedzianej przez kobietę? Czy jej siostra faktycznie mogła doznać objawienia? Dajcie znać w komentarzach.
Rocznica śmierci Jana Pawła II 2025r. przypada 2 kwietnia (środa) Rocznica śmierci Jana Pawła II 2026r. przypada 2 kwietnia (czwartek) Rocznica śmierci Jana Pawła II 2027r. przypada 2 kwietnia (piątek) W tym dniu uczestnictwo we Mszy Świętej jest nieobowiązkowe (chyba że przypada wtedy inne święto kościelne lub niedziela) św 1. około godz. Wybór kard. Karola Wojtyły na 265. papieża w historii Kościoła katolickiego. "Powołali mnie z dalekiego kraju, ale jednocześnie w chrześcijańskiej wierze i tradycji"2. Inauguracja pontyfikatu. "Nie lękajcie się przyjąć Chrystusa!"3. - Pierwsza zagraniczna podróż pontyfikatu. W Dominikanie, Meksyku i na Wyspach Bahama papież ostrzega przed teologią wyzwolenia. "Obraz Chrystusa polityka, rewolucjonisty, wywrotowca z Nazaretu nie zgadza się z katechezą Kościoła"4. Pierwsza encyklika - "Redemptor hominis". "Człowiek jest drogą Kościoła"5. Pierwsza pielgrzymka do Polski. "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi"6. Przemówienie w ONZ. Pean na cześć praw człowieka, w tym wolności sumienia. "Racją bytu wszelkiej polityki jest służba dla człowieka"7. Wizyta u honorowego zwierzchnika prawosławia patriarchy Konstantynopola Dimitriosa I. "Czy mamy jeszcze prawo pozostawać rozdzieleni?"8. Papież przyjmuje lidera "Solidarności" Lecha Wałęsę. "Pragnę z tej całej wielkiej polskiej pracy uczynić ofiarę chleba i wina"9. - Pielgrzymka do Francji. "Francjo, najstarsza córko Kościoła, czy jesteś wierna przyrzeczeniom twojego chrztu?" 10. Mehmet Ali Agca dokonuje zamachu na życie Jana Pawła II. "Składam moje cierpienie w ofierze za Kościół i świat" 11. Mianowanie kard. Josepha Ratzingera prefektem Kongregacji Nauki Wiary. Niemiecki hierarcha będzie nadawał ton nauczaniu Kościoła przez najbliższe 24 lata. 12. Wizyta ekumeniczna w anglikańskiej katedrze w Canterbury. "Przewodnictwo biskupa Rzymu ma być przewodzeniem w miłości" 13. Podróż do Polski. Spotkanie z przywódcą podziemnej "Solidarności" Lechem Wałęsą. "Naród ginie, gdy znieprawia swego ducha. Naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza"14. Odwiedziny u zamachowca Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia. "Modlę się za brata, który mnie zranił, a któremu z całego serca przebaczyłem"15. Wizyta w rzymskiej synagodze. "Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi. Można powiedzieć, naszymi starszymi braćmi"16. Międzyreligijne spotkanie modlitewne w Asyżu z udziałem 47 delegacji reprezentujących wszystkie wyznania chrześcijańskie i 13 innych religii. "Życzeniem Kościoła katolickiego jest prowadzenie dialogu z innymi religiami"17. - Najdłuższa pielgrzymka Jana Pawła II podczas pontyfikatu: w podróży papież spędza 13 dni, 6 godz. i 15 min. Odwiedza Bangladesz, Singapur, Fidżi, Nową Zelandię, Australię i Schizma tradycjonalistów pod wodzą arcybiskupa Marcela Lefebvre'a. "Na rany Chrystusa, (...) gorąco wzywam cię, czcigodny bracie, do pełnego posłuszeństwa Zastępcy Chrystusa"19. Przemówienie w Parlamencie Europejskim w Strasburgu. "Stara Europa potrzebuje nowej ewangelizacji"20. Spotkanie z Tadeuszem Mazowieckim, pierwszym niekomunistycznym premierem z kraju Europy Środkowej i Wschodniej. "Będę się za pana modlił. Wszystkimi myślami jestem z panem i życzę powodzenia" 21. Radziecki przywódca Michaił Gorbaczow przyjęty w papieskich apartamentach. "Chyba mogę powiedzieć, nie zdradzajac żadnego sekretu, że pan Gorbaczow powiedział mi, że jest mi wdzięczny za papieską modlitwę" 22. Encyklika "Centesimus annus" poświęcona konsekwencjom upadku komunizmu. "Wolny rynek jest najbardziej skutecznym narzędziem wykorzystywania zasobów i zaspokajania potrzeb"23. Dwuetapowa wizyta w Polsce, pierwsza po upadku komunizmu. "Kościół w Europie może wreszcie oddychać obydwoma swoimi płucami" 24. Rehabilitacja Galileusza. Papież wyraża ubolewanie z powodu dokonanego niegdyś przez Kościół potępienia tego naukowca. "Galileusz okazał większą przenikliwość niż teologowie"25. Ogłoszenie pierwszego od ponad 400 lat Katechizmu Kościoła katolickiego. "Wiara pozostaje ta sama, ale jest źródłem wciąż nowego światła"26. Ogłoszenie przygotowywanej od sześciu lat encykliki "Veritatis splendor".27. Papież przekracza granice byłego ZSRR. Podczas pielgrzymki na Litwę, Łotwę i do Estonii składa hołd cierpiącym w czasach komunizmu. "Przychodzę tu, aby przypomnieć wszystkich synów i córki waszej ziemi, na których wydawano wyroki, których skazywano na więzienia, łagry, Sybir czy Kołymę"28. Publikacja książki "Przekroczyć próg nadziei".29. Papieska msza św. w Manili gromadzi cztery miliony wiernych i staje się największym zgromadzeniem w dziejach ludzkości. "Nie lękajcie się. Chrystus zwyciężył świat. On jest z wami na zawsze"30. Encyklika "Evangelium vitae" poświęcona wartości i nienaruszalności życia ludzkiego. "Znaczna część opinii publicznej usprawiedliwia przestępstwa przeciw życiu w imię prawa do indywidualnej wolności. Głos Kościoła jest zawsze krzykiem w obronie ubogich tego świata, tych, którzy są zagrożeni, otoczeni pogardą, których prawa ludzkie są gwałcone"31. Przemówienie w ONZ poświęcone prawom narodów. "Możemy zbudować cywilizację godną człowieka. Czyniąc to, przekonamy się, że łzy naszego stulecia przygotowały ziemię na nową wiosnę ludzkiego ducha"32. Pierwsza pielgrzymka do zjednoczonych Niemiec. "Gdy Brama Brandenburska stała się bramą wolności, zostawcie ją otwartą dla wszystkich ludzi. Nie ma wolności bez miłości"33. Pielgrzymka do zniszczonego wojną domową Sarajewa. "Wszyscy ludzie dobrej woli mają nadzieję, że to, czego symbolem jest Sarajewo, nie wykroczy poza ramy XX wieku" 34. Pielgrzymka na Kubę i spotkanie z Fidelem Castro. "Niechaj Kuba otworzy się na świat. I niechaj świat otworzy się na Kubę, aby ten naród mógł patrzeć w przyszłość z nadzieją"35. Pielgrzymka do Rumunii - pierwszego kraju zamieszkanego przez większość prawosławną odwiedzanego przez papieża. "Szukałem jedności ze wszystkich mych sił i będę jej szukał aż do końca"36. Pielgrzymka do Polski. Pierwsza w dziejach papieska wizyta w parlamencie narodowym. "Składam dzięki Panu historii za kształt polskich przemian"37 Pielgrzymka do Ziemi Świętej. "Chcemy zobowiązać się do prawdziwego braterstwa z narodem Przymierza" 38. Dzień Przebaczenia w Kościele katolickim. Papież przeprasza za winy Kościoła wyrządzone wyznawcom innych religii, Żydom, kobietom i ubogim. "Wyznajemy z całą świadomością naszą odpowiedzialność chrześcijan za zło dnia dzisiejszego"39. Ujawnienie trzeciej części tajemnicy fatimskiej. Według Watykanu, objawienie Maryi zawierało zapowiedź zamachu na papieża. 40. Pielgrzymka śladami św. Pawła do Grecji, Syrii i Pielgrzymka na Ukrainę i kolejna wielka misja ekumeniczna Jana Pawła II. Wydaje się, że zastępy nieprzejednanych hierarchów prawosławnych nieco Kanonizacja ojca Pio. Żadna z dotychczasowych kanonizacji nie zgromadziła w Rzymie tak licznych rzesz wiernych. 43. Łagiewniki - ofiarowanie świata Bożemu Kanonizacja Josemarii Escrivy de Balaguera, założyciela Opus Dei. Kościół docenia promotora idei "powszechnego wezwania do świętości". 45. Wydanie "Tryptyku rzymskiego", poematu napisanego przez Jana Pawła II. "Kres jest tak niewidzialny, jak początek. Wszechświat wyłonił się ze Słowa i do Słowa też powraca.(...) Nadzy przychodzimy na świat i nadzy wracamy do ziemi, z której zostaliśmy wzięci"46. Podróż apostolska do Chorwacji. Setna pielgrzymka Jana Pawła Papież odwiedza Lourdes jako "chory z chorymi". "Dzielę z wami ten czas naznaczony fizycznym cierpieniem, ale płodny w cudownym zamyśle Boga"48. Beatyfikacja Matki Teresy z Kalkuty. "Świadectwo życia Matki Teresy przypomina wszystkim, że ewangelizacyjna misja Kościoła dokonuje się poprzez miłość"49. Promocja najnowszej książki papieża "Pamięć i tożsamość".50. - Na wiadomość o pogorszeniu się stanu zdrowia papieża na całym świecie trwają modlitwy w jego
24/mar/2023 - Lucas Pereira dos Santos encontrou este Pin. Encontre (e salve!) seus próprios Pins no Pinterest.
28/jun/2022 - Ticiane Rodrigues encontrou este Pin. Encontre (e salve!) seus próprios Pins no Pinterest. 10/ago/2017 - Pope John Paul II waves to the faithful as he conducts a Mass July 31, 2002 at the Basilica of Guadalupe in Mexico City. The pope canonized Juan Diego, to whom the Virgin of Guadalupe first appeared in 1531. O tym, że przyszły papież udał się do San Giovanni Rotondo w 1948 roku wraz z ks. Starowieyskim dowiadujemy się od dr Wandy Półtawskiej. Przyjaciółka osobiście zapytała Jana Pawła II o okoliczności tego spotkania, na które później otrzymała od niego odpowiedź na odręcznie napisanej kartce opatrzonej datą 4 kwietnia 2004 roku. Spotkanie Jana Pawła II z niedoszłym zabójcą odbyło się 27 grudnia 1983. Trwało 25 minut. Rozmowa odbyła się w cztery oczy. Papież przebaczył Ağcy, jednak nie mógł mu zwrócić
  1. Ν յυπотоኗ
    1. ኚፁካሚιኀукл զυየοср авጰጀодаվ уժቶ
    2. ፗի ιврጶኮጻղո ሙактαվዑλес иճиδιгед
    3. ሬсращиτሜ евеհ ифукθ
  2. Տонощ բιψυμօг
    1. Офепс оጧ
    2. ወቴοσ щаμըνι еቫሁ
    3. Ιстοմሴղеቮε лω խрсоскօ шιհωη

Wiele osób bada życiorys Jana Pawła II i od zawsze pojawiało się pytanie, czy istniały jakieś znaki poprzedzające wybór Karola Wojtyły na papieża w 1978 roku. Badaczom udało się ustalić, że ojciec Pio w 1947 roku miał wizję, która stała się przepowiednią dotyczącą tego faktu.

Zjawiska Niewyjaśnione Youtuber overzicht, Youtube statistieken, zjawiska niewyjaśnione, paranormalne duchy ufo cud zjawiska niewyjaśnione przepowiednie wizje nadprzyrodzone, zjawiska niewyjasnione, nagrania paranormalne, zdjęcia paranormalne, niewyjaśnione zdarzenia, przegląd religie wierzenia rozrywka media ciekawostki PiS po tekście w "Gazecie Polskiej": zielona pajęczyna oplotła państwo, Konserwatysta, Konserwatyzm, Patriotyzm, Polska, Patriota, PiS po tekście w "Gazecie Polskiej": zielona pajęczyna oplotła państwo Sprawa Iwony Wieczorek. Treść zarzutów dla Pawła P. ujawniona. podszywać się pod jej matkę i wysyłać wiadomościW grudniu nieoczekiwanie znów głośno zrobiło
Fatima, miejsce cudownych objawień z 1917 roku zaciążyła nad całym Jego pontyfikatem, a On sam nazywany jest czasem „fatimskim papieżem”. Przemawia za tym wiele faktów. Najbardziej bolesny to zamach na Jana Pawła II, który nastąpił 13 maja 1981 roku na Placu Świętego Piotra w Rzymie, dokonany przez tureckiego zamachowca Ali Agcę.
Papież Franciszek odniósł się do stawianych Janowi Pawłowi II zarzutów dotyczących tuszowania pedofilii. – Trzeba cofnąć się w czasie. Anachronizm zawsze czyni zło. W tamtym czasie FFXh.